U Muzeju Jugoslavije je obeleženo pola veka od nastanka filma "Skupljači perja" Aleksandra Petrovića, jednog od najznačajnijih filmova crnog talasa i jugoslovenske kinematografije uopšte. Film Aleksandra Saše Petrovića „Skupljači perja", se u istoriji srpske i jugoslovenske kinematografije svrstava među najznačajnija filmska ostvarenja tzv. „crnog talasa", a 1983. godine kritika ga je proglasila najboljim filmom svih vremena tadašnje kinematografije.
Film je snimljen 1967. godine, u produkciji „Avala filma", a iste godine postigao je i međunarodnu slavu, osvojivši gran pri žirija Filmskog festivala u Kanu, te Nagradu Međunarodnog udruženja filmskih kritičara FIPRESCI, da bi 1968. godine bio nominovan i za Oskara. Aleksandar Petrović biće proglašen za jednog od najtalentovanijih i najveštijih evropskih reditelja šezdesetih godina prošlog veka. „Skupljači perja" će u istoriji srpske i jugoslovenske kinematografije ostati zabeležen kao prvi igrani film nagrađen na međunarodnom festivalu.
Protagonisti ove metaforične socijalne drame o životu Roma, „skupljača perja" na severu Vojvodine, su Bata Živojinović, Gordana Jovanović , Olivera Vučo , Mija Aleksić ,Bekim Fehmiu i drugi, a Petrović je sve uloge, osim vodećih, poverio naturščicima , što filmu daje posebnu autentičnost i dokumentarnost. Čak se i glavna glumica Gordana Jovanović prvi put pojavila u „Skupljačima perja" .
Ovaj film ostaće zapamćen ne samo po vrsnom scenariju i režiji Aleksandra Petrovića, brojnim domaćim i međunarodnim nagradama, izuzetnim glumačkim ostvarenjima, nego i po izvanrednoj fotografiji Tomislava Pintera, kao i muzici koju je birao sam Saša Petrović.
Aleksandar Saša Petrović je rođen 1924. godine u Parizu, gdje je i umro 1994. godine. Studirao je filmsku režiju na Akademiji za prestižne scenske umjetnosti (FAMU) u Pragu od 1947. do 1948. godine, a diplomirao je istoriju umetnosti 1955. godine u Beogradu. Od 1948. godine učestvovao je u raznim filmskim projektima, u početku asistirajući drugim rediteljima i snimajući, usput, dokumentarce. Od njegovih ranih kratkometražnih filmova veoma zapaženi su bili dokumentarci "Let nad močvarom" (1956), "Petar Dobrović" (1958), "Putevi" (1959) i "Sabori" (1963).
Nakon igranih filmova "Dvoje" (1961) i "Dani" (1963) uspješno režira ratnu dramu "Tri" (1965), film koji je 1966. godine nominovan za Oskara.
Bio je jedan od osnivača tzv. Novog jugoslovenskog filmskog pravca i pripadao je crnom talasu jugoslovenskog filma sedamdesetih godina prošlog veka zbog čega je bio meta ideoloških napada tadašnjeg režima. Aleksandar Petrović je bio reditelj, pisac, producent, kompozitor, pedagog i filmski pregalac. Bio je stvaralac koji je smelošću u tretiranju osetljivih tema i originalnim ostvarenjima proslavio srpski film u svetu. Kao profesor dramske umetnosti u Beogradu, napisao je nekoliko knjiga o filmu i filmskoj teoriji.
Pored navedenih, režirao je i filmove: "Jedini izlaz" (1956), "Biće skoro propast sveta" (1968), "Maestro i Margarita" (1972), "Grupni portret s damom" (1977), "Seobe" (1994).
